และวันนี้ ฉันก็ค้นพบตัวเองว่าต้องการอะไร

ฉันเติบโตมาในครอบครัวที่ค่อนข้างเข้มงวด ทุกอย่างต้องอยู่ในกฏระเบียบ

ฉันไม่เคยได้มีโอกาสสัมผัสชีวิตแบบเด็กคนอื่นๆ

ที่ได้เที่ยวเล่นและคลุกคลีกับเพื่อนๆ

บางครั้งก็ทำให้ฉันร้องไห้ อยากทำอะไรที่หลุดกรอบไป

ละทิ้งกรงไปสู่โลกภายนอกอย่างไร้เดียงสา

จนเกือบพลาดพลั้งเสียคน

ทว่า... เพราะพ่อและแม่ ท่านช่วยเหลือให้กลับมายืนอยู่ตรงจุดเดิมได้อีกครั้ง

ตอนนี้ฉันเองไม่อาจปฏิเสธได้ว่าความคิดชั่ววูบที่ว่าท่านบงการชีวิตนั่น กลับทำร้ายตัวฉันเสียเองเข้าแล้ว

ฉันยอมที่จะรับฟังด้วยเหตุผลมากกว่าใช้อารมณ์ตัวเองตัดสินว่าทุกอย่างดีหรือไม่ดี

นั่นคือ ก้าวหนึ่งที่ทำให้ฉันเติบโต

ฉันเป็นคนขี้อิจฉาและทะเยอทะยาน

บางครั้งพลอยทำให้ตัวเองเดือดร้อน อันเนื่องมาจากการกระทำและคำพูดของตนเอง

ใครกันที่บอกว่าฉันรักแต่ตัวเอง

ใช่ ฉันยอมรับ

ความรักต้องเริ่มต้นจากตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก

ฉันไม่ได้เห็นแก่ตัว แต่ อย่างน้อย ก็ยังมีเกราะป้องกันตัวอย่างหนึ่งเวลาที่ผิดหวังและไม่มีใคร

ฉันเดินมาถึงจุดเปลี่ยน

กับการที่จะเลือกทางเดินชีวิตของตนเองที่ไกล แต่ต้องหลอกตัวเอง

กับทางที่ขรุขระ ที่จะเลือกเป็นในสิ่งที่ตนเองอยากเป็น

ไม่ว่าใครจะพยายามห้าม หรือยุ

สุดท้ายฉันก็เลือก ทางสุดท้ายนั้น

แม้รู้ว่าจะต้องเจ็บปวด

แต่ฉันก็พอใจ

และเชื่อว่าใครๆจะต้องยอมรับในศักยภาพที่ฉันมี มากกว่าการเป็นคนแพศยาไร้แก่นสาร

ฉันยอมรับว่าไม่ใช่ผู้หญิง เรียนก็งั้นๆๆ แต่ก็อยากเรียนรู้ไปเรื่อยๆๆ หลายอย่าง

อยากทำอยากเดินตามหาทางของตัวเองต่อไปแม้ว่า ฉันเคยผิดหวังกับการที่ไม่สามารถเรียนในสายทางที่ตนเองอยากเรียนนั้นได้

วั้นนี้ฉันต้องเลิกกับแฟนของตัวเอง คนที่เคยตั้งใจและคาดหวังว่าจะเป็นคนเดียว คนสุดท้ายที่ฉันจะรักและอยู่กับเขาตลอดไป

มันยากที่จะทำใจ

ขอบคุณที่ยังรักและให้เกียรติเสมอนะ แม้ว่า คงอึดอัดที่จะเปนแค่เพื่อน หรือ อนาคตจะเป็นไปได้หรือไม่ ที่จะกลับมาคบกันอีกครั้ง

จะเก็บเธอไว้เป็นความทรงจำที่ดี ตลอดไป

ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้ต้องการความรักจากคนอื่นๆ

แต่อยากมอบสิ่งดีๆๆให้กับคนอื่นๆตอบแทนบ้าง

อยากเปิดหูเปิดตาตัวเองมองโลกในมุมมองที่กว้างขึ้น

ปลดเปลื้องพันธนาการทั้งหลายออก

ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆที่ได้พูดคุยและรู้จักกันทุกคนนะคะ

นับเป็นช่วงเวลาดีๆที่ทำให้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง

ตอนนี้อาร์กำลังมุ่งมั่นที่จะไปแอฟริกาให้ได้ค่ะ

ไปเป็นอาสาสมัครที่นั่น

ได้พบปะพูดคุยคนที่แต่งต่างกันออกไป จากที่เคยพบเห็น

อยากให้ตนเองเรียนจบเร็วๆ ผ่านเกณฑ์การคัดเลือกเร็วๆ จะได้ไปที่นั่นเร็วๆ

อาร์คาดว่าตนเองคงเดินมาถูกทางแล้ว

ถึงเวลาที่ควรตอบแทนให้กับเพื่อนมนุษย์คนอื่นๆบ้าง

นึกแล้วมีความสุขจัง

อย่าที่เคยโพสต์ในเมล

"ไปทำไมสบายๆ ไปที่ที่ลำบากๆดีกว่า"

แหมทำอย่างกับจะไปพรุ่งนี้

คนมันตื่นเต้นนี่นา

ปีหน้านู่น ช่วงมีนาคม 51

ช่วยอวยพรให้อาร์ได้ไปด้วยนะคะ

อยากให้นี่เป็นจุดเริ่มต้นเล็กๆที่อาร์จะทำเพื่อคนอื่นๆบ้างค่ะ เป็นของขวัญให้กับวันเกิดของตัวเองด้วย

*จากรูปด้านบน *กอล์ฝ ท่านก็บวชไปแล้ว ยังไม่สึกเลย เดือน สองเดือนล่วงมาแล้ว อนุโมธนาด้วยนะคะ ท่าน อาร์เองก็พบทางของตนเองแล้วเหมือนกัน

สุดท้ายนี้ ถึงอดีตแฟนนะคะ

เชน เราเลิกแล้วต่อกันนะ อาร์ขอให้เราจบและจากกันด้วยดีเถอะ

รสิน อยู่ข้างบนสบายดีไหม อาร์ยังคิดถึงอยู่เสมอนะ

หลง อาร์รู้ว่าหลงไม่เคยรักอาร์เลย ขอบคุณที่ยังให้เกียรติเสมอ และเป็นตัวแทนของคนบนสวรรค์ที่ทำให้อาร์พึงระลึกถึงคนนั้นเสมอๆนะ

และยิ่ว ขอบคุณที่รักอาร์นะ แม้ว่าสุดท้าย...